OLAĞAN ŞÜPHELİ

Ribaund Dergisi 61. Sayı Ocak 2023 - Burçin Badem https://www.ribaunddergi.com/ 

Neredeyse yarım asır önce Kadıköy Spor’un devralınmasıyla kurulan Efes Pilsen ve 36 yıl sonra değişen adıyla Anadolu Efes, sadece bu sene değil; 2020-2022 yılları arasında Covid-19 dahil 3 sezon Turkish Airlines EuroLeague’i domine etti.

Ergin Ataman, 2017 Aralık ayında Anadolu Efes’in başına 3. kez geçtiğinde gelecek yılları Avrupa’nın zirvesi hedefiyle planlamaya başladı. Tuncay Özilhan’ın büyük desteğiyle Alper Yılmaz ve ekibinin yardımlarıyla 2018-19 sezonunda kurduğu takımın kokpitine gerçek pilotlar oturtmaya karar verdi. 

Shane Larkin gibi ispatlı bir yeteneğin yanına Vasilije Micic, Rodrigue Beaubois, Krunoslav Simon, Doğuş Balbay, Buğrahan Tuncer’i ekledi. Böylece her maçın kararını Efes kısaları vermeye başladı. Aynı anda hem Avrupa ve Türkiye Ligi’nin en seyredilesi takımı hâline geldi. Sezon boyunca sadece CSKA’yı hiç yenemeyen Anadolu Efes, 19 Mayıs 2019 tarihinde ilk finalini oynayıp kaybetti. 

Ama takımın tüm üyeleri kan kokusu almış köpek balığı gibi kupaya kilitlenmişlerdi. Kısa ve uzun rotasyonu tas tamam; ama forvet pozisyonunda eksik ayak gözüken takıma yetenekli ve savaşçı Singleton, Anderson ve Peters eklendi. Güdümün hedefi belliydi ve yola çıkıldı. Muhtemelen ilk ama en kolay şampiyonluğuna doğru yürüyen Anadolu Efes’i rakipleri değil; Covid-19 engelledi. Normal sezonun bitimine 6 hafta kala lig mecburen durduruldu.

Artık tek sorun ligin kupasız şampiyonu ve gelecek sezonun da favorisi Anadolu Efes’e karşı pozisyonlanan takımlara karşı elindeki kartları değiştirmeden oynanacak yeni oyundu. 

Ergin Ataman ve ekibi bir önceki seneye göre zorlansa da ligi 3. bitirip Real Madrid’le eşleşti. Aslında seri 3-0 bitecekti; ama ne olduysa Madrid’deki maçların sonunu oynayamadılar. Final 4 bileti İstanbul’a kaldı. Chris Singleton’un muhteşem oyunuyla Real Madrid’i geçmeyi başarıp; önce CSKA, ardından Barcelona galibiyetleri sonrası Turkish Airlines EuroLeague Şampiyonluğu Anadolu Efes’in oldu. İstisnai kişilik Ergin Ataman ise daha maç biter bitmez “Gelecek sene de şampiyon olacağız” dedi.

Covid-19 sonrası daha acayiplik olmaz derken Rusya, Ukrayna’ya savaş açtı. Her şey garipleşti. Kaos ortamında Rus takımların ligden ihracına karar verildi. Böylece normal sezon 28 hafta sürdü. Takım içinde yaşanan sakatlıklar ve değişen durumlar karşısında Anadolu Efes teknik kadrosu, önce play-off ve mümkünse AX Armani Milano’yla eşleşmeyi kovalamaya başladı ve başardı. 

Saha avantajı Milano ekibindeydi. İlk maç seriyi belirleyecekti. Öyle de oldu. Özellikle 3. çeyrekte Efes savunmada duvar ördü; Armani Milano da gerilince sadece saha içi 3 basket toplam 8 sayı atabilen ev sahibini 48-64 geçmeyi başarıp; seriyi evdeki galibiyetlerle tamamlayarak Final 4’da Olimpiakos’un rakibi oldu.

Anadolu Efes Avrupa’da son dörde kalırken, BSL’de çeyrek finalde Pınar Karşıyaka ile eşleşti. Maç takvimi karmaşıktı. Seri 11-13 ve gerekirse 15 Mayıs olarak programlanmış; F4 ise 19-22 Mayıs’ta oynanacaktı. Anadolu Efes seri öncesinde sonuç 15’ine uzarsa erteleme talebinde bulunacağını bildirmişti. 

İlk mücadeleyi Anadolu Efes 90-66 ile çok rahat kazandı; ama Ufuk Sarıca ve Pınar Karşıyaka için seri hâlâ bitmemişti; ikinci karşılaşmayı 79-73 kazanarak durumu 1-1’e getirdiler. Serinin başında TBL Lig Yönetimi ve takımlar arasında onlarca görüşme ve yazışma oldu. Pınar Karşıyaka, bir evvelki sene Şampiyonlar Ligi Sekizli Finali için erteleme taleplerini kabul etmeyen TBF’ye tepkili biçimde bu talebe karşı çıktı. Ancak durum öyle bir hâle geldi ki Anadolu Efes seri ertelenmezse gerekirse genç takımla oynayıp elenmeyi göze alabilirdi. Öncelikli hedef Euroleague Şampiyonluğu’ydu. 

Yarı finalde rakip Olimpiacos’tu… Amiyane tabiriyle çatır çatır bir maç oldu. Mavilerin kısaları, kırmızıların kısalarına büyük üstünlük kurdu. Larkin ve Micic varken bu zaten normaldi. İşte tam da bugünler için alınmış olan Elijah Bryant özellikle 3. periyottaki işçiliği ve toplamda saha içi 6/8 ile üretilmiş 16 sayı, 6 ribaunt, 1 blok ile oynadı. Maç sonu istatistik kağıdındaki kısa üçlü hanesinde toplamda 52 sayı, 12 ribaunt, 16 asist, 1 top çalma, 1 blok ve sadece 5 top kaybı yazıyordu. Maç sonucu 74-77 Anadolu Efes zaferiyle sonuçlanırken artık kupanın önündeki rakip, seveni ile nefret edeni eşit olan Real Madrid’di. 

Finalde her iki takım da birbirini nasıl durduracağını çok iyi biliyordu. Rakipler maç içinde formaları değiştirse ve karma takımlar olsa kimse set sepet işinde bocalamazdı. Böyle bir karşılaşmada her top önemliydi. Şampiyonu belirleyecek olanlar 'Olağan Şüpheliler' mi yoksa sahne alacak sürpriz isimler mi olacaktı? Yeteneklerini son dirhemlerine kadar zorlayan ve bunu takım olarak başaran kupayı kaldıracaktı.

Özellikle Walter Tavares gibi bir dominant uzunlu rakibin karşısında bizim uzunların performansı çok önemliydi. Sertaç Şanlı’yı Barcelona’ya kaptırdıktan sonra Efes uzunları zaman içinde zorlandı. Ağır yük taşıyan dizler ve beller zaman zaman tekledi. Tüm bunlar tekrarın kokusunu alan sistematik Alman Tibor Pleis’i bozmadı. Final akşamı resital sergiledi. Doğru zamanda doğru yerde sonuca varıcı işlerde oldu; 7/8 iki sayı, 1/2 üç sayı yüzdeleriyle, son çeyrekte 10 olmak üzere toplam 19 sayı, 7 ribaunt, 1 top çalma, 2 blok ile kupaya el koydu!

Artık Anadolu Efes art arda 3 final oynayıp 2 kupa kazanan bir takım olarak tarihe adını yazdırmış oldu. Ergin Ataman tam 1 sene önce verdiği sözünü tuttu ve Turkish Airlines EuroLeague’i üst üste iki kez kazandı. 

Anadolu Efes sadece saha içinde başarılı değil. Özellikle spor pazarlaması konusunda yaptıklarıyla Alper Yılmaz liderliğindeki idari ekip, büyük işler yapıyor. EuroLeague maçlarının tamamı kapalı gişe, BSL’de ise evinde ya da deplasmanda yine en çok seyircisi olan takımlardan... Günümüzün farkındalık aracı 'sosyal medya' çok iyi yönetiliyor. Tüm bunlarla Anadolu Efes kuşkusuz 'Yılın En Başarılı Kulübü' ödülünü fazlasıyla hak ediyor.